เชื่อว่าชีวิตของหลายๆคน เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงเพราะมีลูก ไม่ใช่เพียงเรื่องภาระความรับผิดชอบ แต่เป็นสภาวะจิตใจด้านในด้วย บทบาทหน้าที่ของการเป็นพ่อแม่ จะทำให้เราได้เรียนรู้และเติบโตทางจิตวิญญาณ กลายเป็นผู้ใหญ่อย่างเต็มที่
อย่าคิดว่าการเป็นผู้ใหญ่ มีหน้าที่สอนลูกเพียงฝ่ายเดียว มีหลายสิ่งที่เราสามารถเรียนรู้จากลูกๆได้ และมันจะทำให้เราเติบโตไปอีกขั้น อาจตกผลึกจนกระทั่งแก้ปัญหาบางอย่างในชีวิตได้
ส่วนคนที่ไม่มีลูก ก็สามารถเรียนรู้จากหลานๆและเด็กเล็กๆได้เช่นกัน มาดูกันว่า พวกเค้าจะสอนบทเรียนอะไรให้เราได้บ้าง
ถึงผู้ใหญ่ทุกคน…
เด็กน้อย คือดวงวิญญาณอันเก่าแก่ ในร่างเล็กๆ
เค้าเกิดมาเพื่อเติบโต และใช้ชีวิตในแนวทางของตัวเอง
เค้ามาจากเรา แต่ไม่ได้เป็นของเรา
เราได้เรียนรู้และเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่สมบูรณ์ได้ ก็เพราะเค้านั่นเอง
1.แค่ได้เล่น ก็มีความสุข
เด็กๆเกิดมาพร้อมกับความสดใสร่าเริง เค้าไม่ต้องพยายามเอาใจใคร เพียงแต่เป็นตัวเอง รอยยิ้มของเค้ามันเปล่งประกายจนทำให้ผู้คนรอบตัวรู้สึกมีความสุขไปด้วย เด็กๆทุกคนหัวเราะง่าย ยิ้มเก่ง แค่ได้เล่นก็มีความสุขง่ายๆ เห็นชีวิตเป็นเรื่องสนุก เด็กๆไม่เคยกลัวแพ้ พอล้มแล้วก็รีบลุกไปเล่นต่อ มีพลังขับเคลื่อนในตัวเองตลอดเวลา
แน่นอนว่า ผู้ใหญ่มีภาระและหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ แต่ไม่ได้หมายความว่าผู้ใหญ่ควรจะเลิกเล่นสนุก เด็กๆสอนเราว่า จงออกแบบชีวิตใหม่ เปลี่ยนชีวิตให้เป็นเกมและการเล่นสนุก ไม่เคยคาดหวังว่าจะชนะ ขอแค่ให้ได้เล่นก็มีความสุข
…………………
2.ทุกอย่างเริ่มที่จินตนาการ
เด็กๆต่างมีพรสวรรค์ในการจินตนาการที่ล้ำเลิศ หากผู้ใหญ่ไม่คอยห้าม สอนสั่งและหยุดยั้ง เค้าจะไม่มีข้อจำกัดในการผลิตไอเดียและความคิดสร้างสรรค์เลย เด็กๆไม่ต้องการของเล่นแพงๆ ขอมีเพียงดินทราย ก้อนหิน ท่อนไม้ ก็จะเสกให้กลายเป็น ปราสาท มังกร เครื่องบิน ยานอวกาศ ใช้จินตนาการขับเคลื่อนมันไปมา มีครบหมดทั้งภาพ แสง สี เสียงและอารมณ์ นั่นทำให้ชีวิตของเค้ามีสีสันและความเป็นไปได้ที่ไม่มีขีดจำกัด
แม้กฎระเบียบเป็นสิ่งที่ต้องยึดถึอและปฏิบัติ แต่เด็กๆสอนเราว่า ชีวิตไม่ควรขาดจินตนาการ เพราะมันจะสร้างโอกาสใหม่ๆเพื่อขับเคลื่อนชีวิตไปข้างหน้าได้เสมอ ชีวิตจะเป็นไปเท่าที่เราขีดกรอบไว้ ไม่มากไปกว่านั้น ดังนั้นจินตนาการของเรา จึงเป็นสิ่งที่กำหนดขอบเขตการเติบโตและความเป็นไปได้ในชีวิตเราเอง
………………..
3.อย่าหยุดตั้งคำถาม
สำหรับเด็กๆแล้ว ชีวิตคือการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆอยู่เสมอ เค้าจะตื่นเต้นกับทุกสิ่ง เค้าช่างสังเกตและตั้งคำถามไม่หยุดหย่อน มันอาจดูน่ารำคาญ แต่แท้จริงแล้ว คำถามทำให้ชีวิตขับเคลื่อนต่อไปในทางที่พัฒนาและแตกต่างไปจากเดิม ชีวิตที่หยุดเรียนรู้ เหมือนต้นไม้ที่หยุดโตและกำลังจะตายลง หากติดอยู่กับความคุ้นชินเดิมๆ เท่ากับตายไปแล้วทางจิตวิญญาณ
แม้จะคิดว่าตัวเองรู้ดีในเรื่องนั้นแล้วก็ตาม เด็กๆสอนเราว่า อย่าหยุดตั้งคำถามกับสิ่งรอบตัว จงใช้ชีวิตด้วยการค้นคว้าทดลอง ออกเดินทางไปพบกับความตื่นเต้นสดใหม่ อย่าหยุดเรียนรู้และอย่าพอใจกับคำตอบเดิมๆ
……………………..
4.ต้องการอะไร จะทำให้ได้
เด็กๆมีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า หากเค้าต้องการอะไรแล้ว จะมีวิธีสารพัดที่จะทำเพื่อจะได้มา ถ้าทำเองได้จะพยายามอย่างสุดความสามารถ แต่ถ้าต้องพึ่งพาคนอื่น เค้าจะขอตรงๆอย่างไม่เขินอายหรือเกรงใจ แต่ถ้าไม่ได้ผล เค้าจะหาวิธีอื่นๆสารพัด งัดกลยุทธ์ออกมาใช้ทุกอย่าง ทั้งออดอ้อนออเซาะ ขอร้องไปจนถึงร้องไห้ หรือไม่ก็โวยวายชักดิ้นชักงอ แต่เหนือสิ่งอื่นใด หากเป็นสิ่งที่ต้องการจริงๆ พวกเค้าจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ถ้ายังไม่ได้วันนี้ วันหลังจะมาใหม่ ไม่ลืมง่ายๆแน่นอน
ผู้ใหญ่หลายคนใช้ชีวิตมาหลายสิบปี โดยละเลยความต้องการลึกๆของตัวเอง ส่วนบางคนก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรเด็กๆสอนให้เรารู้ว่า มันสำคัญมากที่เราต้องชัดเจนถึงความต้องการที่แท้จริงของตนเองก่อน และขอให้มุ่งมั่นและมีพันธะสัญญากับสิ่งนั้น หากลองทำแล้วไม่เวิร์ค อย่ายอมจำนน มันต้องมีวิธีอื่นๆที่จะทำให้ได้ผล ตราบใดที่เราไม่ย่อท้อและหยุดเสียกลางคัน สักวันจะต้องสำเร็จแน่นอน
………………..
5.มิตรภาพสำคัญที่สุด
ในทุกวันที่เด็กๆออกไปวิ่งเล่น บางทีก็ร้องไห้กลับมา เพราะอาจถูกเพื่อนรังแก แต่ถ้าผู้ใหญ่ไม่รีบตีโพยตีพาย เร่งด่วนเข้าไปจัดการ เด็กจะมีวิธีการในการปรับตัวของเค้าเอง พอหายเจ็บแล้วเค้าก็ให้อภัยอีกฝ่ายได้ง่ายๆ และพร้อมจะเริ่มใหม่เสมอ เพราะเค้ารู้ว่าถ้าอยากจะเล่นกันอีก มิตรภาพสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด
แน่นอนว่าการใช้ชีวิตครอบครัวและการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ราบรื่นเสมอไป อาจมีการกระทบกระทั่งกัน บางครั้งก็รุนแรงจนมีคนร้องไห้ เด็กๆสอนว่า อย่าไปยึดติดว่าใครถูกใครผิด หากเรายังมองเห็นว่าคนๆนี้สำคัญกับชีวิตเรา ความรักและมิตรภาพสำคัญกว่าเสมอ การให้อภัยไม่ใช่สัญลักษณ์ของความอ่อนแอ ในทางตรงกันข้าม มันคือความกล้าหาญที่จะบอกว่า “ฉันรักเธอนะ เรามาเริ่มใหม่กันเถอะ”
ถึงคุณผู้อ่าน….
ตัวเราเอง ก็คือเด็กน้อยคนนั้นด้วย
กว่าที่จะเติบโตมา เราได้เรียนรู้สิ่งที่ควรและไม่ควร จนมีข้อจำกัดมากมาย
แต่การเป็นผู้ใหญ่ ไม่ได้หมายความว่า จำเป็นจะต้องทิ้งความเป็นเด็กไป
แล้วละทิ้งความสนุก ความฝัน ความต้องการ และจินตนาการในตัวเองไปด้วย
ความเป็นเด็กน้อยในตัว จะทำให้ชีวิตของเราสดใส มีชีวิตชีวา และมีความสุขอยู่เสมอ
หากอยากนำพาความเป็นเด็กน้อยกลับมาอีกครั้ง
ลองไปเล่นสนุกคลุกคลีกับพวกเค้าดู
เชื่อว่ายังมีบทเรียนอีกหลายข้อ ที่เราสามารถเรียนรู้จากเด็กๆได้
คุณค้นพบข้อใดเพิ่มเติมอีกไหม กรุณาแชร์ในคอมเม้นท์ด้านล่างนะครับ
