ไม่ว่าใครคงต้องเคยเจอ ‘วัฒนธรรมองค์กรเป็นพิษ’ ที่ยากจะรับได้ เช่น การดูถูกเพื่อนร่วมงาน การแต่งตั้งหน้าที่สำคัญให้คนที่ไม่เหมาะสม เป็นต้น

แต่คนส่วนใหญ่ทำอย่างไรน่ะหรือ คนเกือบทั้งหมดก้มหน้ายอมรับมัน บางคนตั้งหน้าตั้งตาสานต่อวัฒนธรรมที่ไม่เข้าท่านั้นต่อไป โดยที่บางคนถูกกระทำและบางคนเป็นผู้กระทำ

ไม่ว่าจะอย่างไร สิ่งเหล่านี้ไม่ควรจะเกิดขึ้น เพราะวัฒนธรรมที่เป็นพิษต่อองค์กรเหล่านี้จะไหลซึมเข้าไปทำลายความเป็นทีมในระยะยาวแน่นอน
=====

เราไม่ต้องรอวันที่เหมาะสมเพื่อสะสางวัฒนธรรมเช่นนั้นหรอก เพราะ ‘วันนี้’ คือวันที่เหมาะสมที่สุดในการกำจัดวัฒนธรรมเป็นพิษเหล่านั้น

ใครกันหนอที่สร้าง ‘วัฒนธรรมที่เป็นพิษ(Toxic Culture)’ คำตอบก็คือ เราทุกคนต่างร่วมด้วยช่วยกันจนมันกลายเป็นค่านิยมที่ยึดถือและปฏิบัติกันแบบเนียน ๆ และต่อไปนี้คือตัวอย่างวัฒนธรรมองค์กรที่เป็นพิษ

=====

ทำได้ทุกอย่าง

หากคนในทีมต้องทำทุกอย่างนั้นไม่ได้หมายความว่าพวกเขาเป็นคนมีความสามารถหรือเปี่ยมด้วยน้ำใจ แต่มันคือการดัดแปลงคนที่มีความสามารถเฉพาะตัวให้กลายเป็น คนที่ทำอะไรก็ได้ซึ่งลดคุณค่าเฉพาะตัวไปอย่างมาก

พฤติกรรมเช่นนี้ทำให้แทนที่คนเหล่านั้นจะเติบโตก้าวหน้าไปตามเส้นทางที่เขาถนัด แต่พวกเขายังต้องมาติดอยู่กับเรื่องที่ไม่อยากทำเช่นนี้
=====

แข่งขันกันเกิดเหตุ

หลายคนคงเคยได้ยินประโยคนี้ “การแข่งขันสูงในองค์กรชั้นนำ” เราต้องไม่ลืมว่าเราทุกคนล้วนเป็นมนุษย์ หากต้องตื่นขึ้นมาเพื่อเอาชนะทุกสิ่งทุกอย่าง ทุกวันทุกปี แรงกดดันในชีวิตของเราจะมากล้นจนเกินไปซึ่งไม่เพียงส่งผลร้ายต่อจิตใจ แต่ยังทำให้เราหมดไฟในการทำงานได้อีกด้วย
=====

โหมทำงานเกินตัว

ค่านิยมพลีชีพให้การทำงานเหมือนป้ายประกาศล่องหนที่คนในหลายองค์กรมองเห็นได้ ยิ่งมีโปรเจคพิเศษหรืองานสำคัญ คนจะรับรู้ร่วมกันว่าพวกเขาต้องไม่กินไม่นอน ไม่กลับบ้าน แต่ผลร้ายคือทำให้เกิดวงจรความเหนื่อยล้าและเบื่อหน่าย ไร้ความคิดสร้างสรรค์ และสุดท้ายผลผลิตโดยรวมก็ใช่ว่าจะดี
=====

อย่างไรก็ตาม การกำจัดพิษในวัฒนธรรมการทำงานออกไปก็ยังพอจะมีหนทางอยู่บ้าง เพียงแต่ต้องมีผู้นำที่แข็งแกร่ง และสร้างแนวทางแก่ลูกทีมได้ ด้วยวิธีดังต่อไปนี้

เริ่มจากตัวเอง

การจะถอนพิษในองค์กร ไม่ได้เริ่มจากบรรยากาศที่ทำงาน แต่ต้องเริ่มจากความคิดและการเปลี่ยนแปลงภายในของแต่ละคน การหันไปดูแลตัวเอง เอาใจใส่ความรู้สึก สร้างความสุข เมื่อชีวิตส่วนตัวดีแล้ว เราก็จะนำพาสิ่งดีๆ มาสู่การทำงานในทีมไปด้วย

มีสองสิ่งที่คุณจำเป็นต้องมีสำหรับการเริ่มต้นที่ตัวเอง สิ่งแรกคือความรู้ตัว สิ่งที่สองคือการปรับเปลี่ยนตัวเอง อ่าน อยากสำเร็จต้องเปลี่ยนการรู้ตัวให้เป็นการปรับตัว ที่นี่
=====

ซ่อมความสัมพันธ์

องค์กรที่พังเพราะวัฒนธรรมแย่ๆ ล้วนเกิดจากการมีสัมพันธ์ที่แย่ ฉะนั้น จึงจำเป็นต้องปรับปรุงความสัมพันธ์ระหว่างกัน ลองให้แต่ละคนตั้งคำถามกับตัวเองว่า “ฉันทำอะไรเกินเลยกับเพื่อนร่วมงานหรือไม่” “คนอื่นๆ มองเราว่าเป็นตัวป่วยของทีมหรือเปล่า” “เราเอาแต่พูดกระแนะกระแหนมากกว่าพูดหาทางออกรึเปล่า” จากนั้นก็ลงมือปรับปรุงแก้ไขทันที
=====

กระชับความสัมพันธ์

เมื่อปรับตัวเองและซ่อมความสัมพันธ์แล้ว ขั้นตอนต่อไปคือสร้างรากฐานใหม่ให้การทำงานเป็นทีม หาโอกาสพบปะพูดคุยกันในบรรยากาศที่ดี สร้างมาตรฐานหรือวิธีปฏิบัติต่อกันที่ทำให้เกิดความสบายใจที่สุด

แน่นอนว่าการเปลี่ยนแปลงไม่ได้เกิดขึ้นในชั่วข้ามคืน แต่มันจะค่อยเป็นค่อยไป ที่สำคัญคือหมั่นเช็คเป็นระยะ ว่าวัฒนธรรมภาพรวมดีขึ้นหรือยัง อย่าลืมที่จะใช้ความอดทน การสนับสนุนกัน ให้อภัยตัวเองและคนอื่นในอดีตที่ผ่านไปแล้วบ้าง
=====

สิ่งสำคัญอันดับแรกหากคุณต้องการสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่ดีคือการสร้างความไว้วางใจให้เกิดขึ้นภายในทีมของคุณ ขอแนะนำหลักสูตร Building Trust and Safe Space for the Great Team เพื่อทำให้ทุกคนในทีมมีทักษะในการสร้างและพัฒนาความไว้วางใจต่อกัน คลิกที่นี่

เรียบเรียงจาก “Keep Your Company’s Toxic Culture from Infecting Your Team” โดย Annie McKee จาก Harvard Business Review 29 เมษายน 2019

Learning Hub Thailand – เราพัฒนาคนในองค์กร ให้เพิ่มศักยภาพและทำงานอย่างมีความสุข

ปรึกษาเรื่องการพัฒนาทีมในองค์กร ติดต่อ Line @lhtraining หรือ โทร 094 959 2645

ในฐานะผู้นำที่ต้องบริหารคน ไม่ว่าจะอย่างไรคุณก็ต้องเจอกับปัญหาความขัดแย้งเข้าสักวัน

แต่ก่อนจะคิดหาทางแก้ไข คุณต้องเริ่มจากการวินิจฉัยปัญหาเสียก่อนว่ามันเป็นปัญหาใหม่เกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ หรือ ปัญหาเรื้อรังมาระยะหนึ่งแล้ว

=====

สำหรับปัญหาสด ๆ ร้อน ๆ (Hot Conflict) แต่ละฝ่ายจะยังเต็มไปด้วยอารมณ์คุกรุ่น อาจมีการพูดจาโหวกเหวก โวยวายเสียงดัง บางครั้งอาจสัมผัสได้ถึงความหยาบคายหรือการข่มขู่คุกคามที่ดูเหมือนควบคุมได้ยาก

ส่วนปัญหาเรื้อรัง (Cold Conflict) แต่ละฝ่ายจะผ่านช่วงอารมณ์รุนแรงไปสักพักแล้ว แต่มีความไม่ชอบหน้ากันที่สะสมมาอย่างต่อเนื่อง ปฏิริยาที่เกิดขึ้นมีทั้งการบ่นพึมพำใส่กัน ทำปากขมุบขมิบประชดประชัน แซว หรือเบ้ปากใส่กัน มีการเลี่ยงการประสานงานหรือทำงานร่วมกัน ไปจนถึงดูเย็นชาต่อกัน
=====

ถ้าเป็นปัญหาสด ๆ ร้อน ๆ คุณจะต้องทำตรงข้ามกับสภาพที่เกิด คือจะต้องทำให้บรรยากาศเย็นลง (cool it down) เพื่อจะได้ไม่เกิดความรุนแรงและเป็นการเรียกสติกลับมา

การนำคู่ขัดแย้งมาเคลียร์กันจะต้องมีกติกาที่ชัดเจน และต้องแน่ใจว่าทั้งสองฝ่ายเต็มใจที่จะแก้ปัญหา คุณต้องให้โอกาสแต่ละฝ่ายได้พูดมุมมองและความรู้สึกของตนเอง เพื่อสร้างความไว้วางใจต่อกัน
=====

ส่วนปัญหาเรื้อรัง คุณจะต้องรื้อปัญหานั้นกลับมาให้ร้อนขึ้นอีกครั้ง (warm it up) เพื่อให้ต่างฝ่ายกลับไประลึกถึงต้นตอของเรื่อง หวนไปหาความรู้สึกตอนนั้น

เพราะปัญหาก็เหมือนกับการปรุงอาหาร คุณจะต้องทำให้มันอยู่ในอุณหภูมิที่เหมาะสมที่สุดเพื่อที่คุณจะสามารถจัดการได้ง่ายที่สุด สำคัญที่สุดคือการให้ความเป็นธรรมในการพูดของแต่ละฝ่าย

สิ่งที่คุณต้องจำไว้ก็คือ เป้าหมายหลักของการจัดการความขัดแย้ง ไม่ใช่การประนีประนอมอย่างที่หลายคนคิดกัน

แท้จริงแล้วสิ่งที่ดีที่สุดคือการทำให้ทั้งสองฝ่ายกลับมาสานสัมพันธ์จนเกิดความไว้วางใจกันอีกครั้งหนึ่ง นำไปสู่การหาหนทางใหม่ ๆ ในการแก้ปัญหาเพื่อทำงานร่วมกัน
=====

ต่อไปนี้ คือคำแนะนำในกรณีที่คุณกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ความขัดแย้งกับใครก็ตาม จงทำตามนี้

1.อย่ารีบร้อน

คุมสถานการณ์ให้ดี อย่างแสดงออกผลีผลาม มิเช่นนั้นคุณออาจจะเสียใจไปตลอดกาล

2.วางเป้าหมายให้ชัดว่าต้องการให้สถานการณ์นี้จบแบบไหน

กำหนดเป้าหมายโดยไม่วอกแวกกับสิ่งอื่นที่เข้ามา

3.อย่าชี้นิ้วใส่หน้าใครหรือพุ่งเป้าไปที่ชื่อของคน

ให้สนใจที่ตัวปัญหามากกว่าตัวบุคคล

4.อย่าเป็นพวก ‘คนดีขี้ตัดสิน’

จงเปิดใจให้กว้างต่อความแตกต่างระหว่างคุณกับเขาเอาไว้เสมอ

5.รับฟังทุกอย่าง

แต่จงฟังอย่างมีประเด็น

หนึ่งทักษะการฟังที่ช่วยบริหารจัดการความขัดแย้งได้ดีคือ Active Listening อ่านและศึกษาเพิ่มเติมที่นี่

6.อย่าเพิ่งด่วนสรุปอะไรทั้งหมดจนกว่าทั้งสองฝ่ายจะได้แสดงออก

7.ลองหาบุคคลที่ 3 ที่ไม่ได้อยู่ฝ่ายไหนมาแชร์มุมมองของเขา

8.อย่าปัดป้องตัวเองเกินไป

ให้คู่กรณีเข้าถึงมุมมองเราในฐานะมนุษย์เหมือนกัน

9.เช็คอุณหภูมิความขัดแย้งเป็นระยะ ๆ

ถ้ายังไม่ดีก็หาทางประวิงเวลามาคุยกันอีกครั้งตอนที่อารมณ์เย็นลงกว่าเดิมอีกนิด

10.อย่าลืมเอาใจเขามาใส่ใจเรา

สุภาพเอาไว้เสมอ และอยากให้เขาทำอย่างไรกับเรา ก็จงทำกับคนอื่นเช่นนั้นด้วยเช่นกัน จำไว้ว่าคุณต้องรักษาความเห็นอกเห็นใจกันและกันเอาไว้

อย่าลืมว่า ‘การจัดการกับปัญหา’ เป็นการทำให้คุณและคนอื่น ๆ เห็นตัวตนของคุณได้ชัดขึ้นนั่นเอง
=====

ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่อยากแก้ไขความขัดแย้งในทีมและพัฒนาให้ทีมร่วมมือร่วมใจกันทำงานได้ดียิ่งขึ้น ขอแนะนำหลักสูตร Team Communication & Collaboration คลิกที่นี่

เรียบเรียงจาก “To Resolve a Conflict, First Decide: Is It Hot or Cold?” โดย Mark Gerzon จาก Harvard Business Review 26 มิถุนายน 2014

Learning Hub Thailand – เราพัฒนาคนในองค์กร ให้เพิ่มศักยภาพและทำงานอย่างมีความสุข

ปรึกษาเรื่องการพัฒนาทีมในองค์กร ติดต่อ Line @lhtraining หรือ โทร 094 959 2645

หลายคนคงมีประสบการณ์ไม่ดีนักเกี่ยวกับการประชุม คนจำนวนมากถึงกับบอกว่าการประชุมเป็นเรื่อง ‘เสียเวลา’ จนพาลรู้สึกเกลียด

แต่ยิ่งเกลียดก็ยิ่งเจอ เพราะการนัดหมายเพื่อประชุมนั้นติดตามคุณไปทุกหนทุกแห่ง และเป็นการนัดหมายที่ไม่เคยจบสิ้นเลย

มีการประเมินเอาไว้ว่า บรรดาผู้บริหารจะต้องเจอการประชุมเป็นเวลาเฉลี่ยประมาณ 23 ชั่วโมงต่อหนึ่งสัปดาห์

จากจำนวนทั้งหมดนี้ 8 ชั่วโมงเป็นปริมาณการประชุมที่สูญเปล่า มีทีมงานถึงร้อยละ 90 ยอมรับว่าเวลาประชุมพวกเขานั่งเหม่อลอยคิดเรื่องอื่น ๆ และร้อยละ 73 ยอมรับว่า พวกเขาเอาเวลาประชุมนี่แหละนั่งทำอย่างอื่นไปด้วย
====

ปัญหาจริง ๆ มีอยู่ว่าบรรดาเจ้านายหรือหัวหน้าทีมมักจะคิดไปเองว่าการประชุมนั้นดีงาม จากการสำรวจในกลุ่มผู้จัดการ พบว่าเกือบร้อยละ 80 นั้นคิดว่าการประชุมที่เขาจัดให้ผลที่ยอดเยี่ยม

มีการทำวิจัยอย่างจริงจังพบว่าคนที่มักจะบอกว่าการประชุมนั้นให้ผลดีเลิศ และมีความสุขที่สุด ก็คือคนที่พูดมากที่สุด ซึ่งก็คือ ผู้นำทีมเองนั่นแหละ

แล้วถ้าประชุมแบบนี้ต่อไปจะเสียหายอย่างไร งานวิจัยบอกกับเราว่า มีการประเมินในสหรัฐอเมริกาว่าการที่ลูกน้องในทีมต้องมานั่งประชุม โดยไม่ได้ทำงานที่สมควรทำหรืองานเร่งด่วน ไม่ได้ใช้เวลาไปกับการหาแรงบันดาลใจและคิดค้นอะไรใหม่ ๆ ก่อให้เกิดการสูญเสียมากกว่า 3 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐฯ ต่อปีเลยทีเดียว
====

เมื่อการประชุมเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉะนั้น เราจึงมีคำแนะนำสำหรับบรรดาผู้นำว่าทำอย่างไรให้การประชุมมีประสิทธิภาพสูงสุด ดังนี้

1.เตรียมตัวให้พร้อม

เริ่มต้นมีชัยไปกว่าครึ่ง คนจะนัดประชุมนั้นต้องเตรียมตัวมาอย่างดีที่สุด ต้องรู้เหตุผลที่หนักแน่นเพียงพอว่าทำไมต้องมีการประชุมนี้ ควรจะมีเป้าหมายที่ชัดเจนว่าการประชุมจะก่อให้เกิดอะไรบ้าง และกระบวนการนั้นจะเป็นอย่างไรบ้าง มีประเด็นหรือหัวข้ออะไรที่จำเป็นจริง ๆ

เมื่อรู้แล้ว ต่อมาก็คือเตรียมคนที่จะเข้าประชุม ให้นึกถึงเฉพาะคนที่จะมาช่วยให้การประชุมมีประสิทธิภาพ ใครที่จะมาช่วยงาน ใครที่จะมาแสดงความคิดเห็น ใครจะมาช่วยตัดสินใจ แล้วต้องทำให้เห็นว่าคนที่ไม่จำเป็นต้องร่วมประชุมก็จะไม่ถูกทอดทิ้ง อาจจะให้พวกเขาเสนอความคิดเห็นนอกรอบมาก่อนแล้วค่อยแชร์ผลการประชุมให้พวกเขารับทราบในภายหลัง

ถัดมาก็ตัดสินใจเรื่องเวลาและสถานที่ให้ชัดเจน ลองเปลี่ยนที่ใหม่ ๆ ลองประชุมในตอนเช้าบ้าง ลองเปลี่ยนเวลาการประชุมให้แปลกออกไปสักหน่อย บางทีการเปลี่ยนตำแหน่งที่นั่งก็ได้ผลดี หรือถ้าคนไม่เยอะอาจใช้การเดินประชุม การยืนประชุมก็ไม่ใช่เรื่องที่จะทำให้เมื่อยเสมอไป
====

2.สนับสนุนให้การประชุมราบรื่น

การสนับสนุนคนประชุมให้รู้สึกดีถือเป็นสิ่งสำคัญ เช่น มีคนมายืนรับและทักทายหน้าห้องประชุม ขอบคุณทุกคนที่มา มีขนมนมเนยให้กิน มีการเล่นดนตรีสักหน่อย (แต่อย่าเยอะเกินไป) ขอให้ช่วยปิดเครื่องมือสื่อสารที่จะรบกวนสมาธิ และช่วยบอกคนที่มาว่าแต่ละคนนั้นทำไมถึงจะต้องมาร่วมประชุมครั้งนี้

ระหว่างประชุมก็ควรมีจิตวิทยาในการจัดการ เน้นการตั้งคำถามที่ดี ฟังอย่างละเอียดถี่ถ้วน ช่วยดึงคนให้มีส่วนร่วมกันอย่างทั่วถึง ถ้าเริ่มขัดแย้งก็ต้องหาทางคลี่คลายให้บรรยากาศกลับมาดีอีกครั้ง

คนที่เชิญคนมาร่วมหรือประธานการประชุมนั่นแหละจะเป็นคนทำให้ผู้เข้าร่วมรู้สึกมีคุณค่าและไม่เสียเวลาที่มาประชุมครั้งนี้

เมื่อคนที่มาประชุมรู้สึกว่าการประชุมนั้นมีคุณค่า พวกเขาก็อยากจะเข้ามามีส่วนร่วมอีก และไม่เท่านั้นพวกเขายังจะทำให้หวนกลับไปทำงานตามหน้าที่ของตัวเองอย่างมีประสิทธิภาพอีกด้วย ทั้งหมดนี้ต้องอาศัยผู้นำการประชุมที่รู้จักยืดหยุ่น เรียนรู้ และมีเหตุผล รวมถึงมีทักษะในการแก้ปัญหาที่ดี

เพียงเท่านี้ การประชุมครั้งต่อไปของคุณก็จะไม่เสียเวลาอีกต่อไปแล้วล่ะ
====

เรียบเรียงจาก “Why Your Meetings Stink and What to Do About It” โดย Steven G. Rogelberg จาก Harvard Business Review มกราคม ถึง กุมภาพันธ์ 2019

เรียบเรียงโดย Learning Hub Thailand – เราพัฒนาคนในองค์กร ให้เพิ่มศักยภาพและทำงานอย่างมีความสุข

ปรึกษาเรื่องการพัฒนาทีมในองค์กร ติดต่อ Line @lhtraining หรือ โทร 094 959 2645

ว่ากันว่าเหนื่อยกับงานไม่เท่าไหร่ แต่เหนื่อยกับคนนี่สิที่ถือเป็น ‘ที่สุดแห่งความเหนื่อย’ และหากต้องทำงานที่ต้องเจอกับคนหลากหลายประเภท (หรือจะเรียกว่า ร้อยพ่อพันแม่) ความกดดันและตึงเครียดก็ยิ่งถาโถมเข้ามามากขึ้น

การทำงานในยุคปัจจุบันไม่ได้หมกตัวอยู่แค่ในออฟฟิศ แต่มีการกระจายตัวไปหลายที่ มีโมเดลการทำงานใหม่ ๆ ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด ความสลับซับซ้อนในการทำงานเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และเทคโนโลยีสมัยใหม่ยังทำให้มีการทำงานเกิดขึ้นแทบจะตลอดเวลาอีกด้วย
====

การวิจัยเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันพบว่า คนยุคนี้ต้องปรับตัวกับวัฒนธรรมองค์กร เรียนรู้เทคโนโลยีใหม่ๆ ทำตามคำบัญชาของเจ้านาย รับมือกับลูกค้าเอาแต่ใจ ไปจนถึงเพื่อนร่วมงานที่ไม่ค่อยเข้าท่า ทั้งหมดนี้ ทำให้คนทำงาน “รับมือไม่ไหว” และสะสมจนเกิดอาการที่เรียกว่า Burn Out (ภาวะหมดไฟ)จากการทำงานมากขึ้น
และต่อไปนี้คือแนวทางความเข้าใจและหนทางแก้ไข
====

“จัดหนักเกินเหตุ” สองรูปแบบที่คุณต้องรู้

การทำงานหนักเกินเหตุมี 2 รูปแบบที่ทำให้คนทำงานถึงขั้นร่างสลายได้ แบบแรกเรียกว่า ‘เห็นผลทันตา’ ส่วนแบบที่สองเรียก ‘สะสมเรื้อรัง’

การทำงานจัดหนักเพื่อให้เห็นผลทันตา มักจะเกิดขึ้นเมื่อต้องทำงานกับคนอื่น ๆ โดยต้องเพิ่มปริมาณงานมากกว่าปกติ ประเภทมีงานด่วนที่ต้องทุ่มเวลาทั้งสัปดาห์จนไม่ได้หลับไม่ได้นอน
คุณต้องทำเพราะไม่อยากจะได้ชื่อว่ากลายเป็นคนนอกกลุ่มหรือไม่ให้ความร่วมมือ

และลึก ๆ คุณก็อยากจะได้รางวัลตอบแทน เช่น ได้เลื่อนขั้นด้วย ฉะนั้น หากเจ้านายขอคุณก็ต้องทำ หากเพื่อนบอกคุณก็ต้องช่วย ในขณะที่คุณก็ยังมีงานตามหน้าที่อยู่ด้วย

รูปแบบสะสมเรื้อรังนั้นน่ากลัว เพราะไม่ใช่การที่จู่ ๆ คุณก็ถูกกระชากมาทำงานโหดอย่างฉับพลัน แต่เป็นการค่อย ๆ สะสม ค่อย ๆ เพิ่มพูน ค่อย ๆ ขยายตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ จากทำงานของตัวเองคนเดียวจะเริ่มรับผิดชอบมากขึ้น มีคนมาเกี่ยวข้องมากขึ้น สะสมเครือข่ายการทำงานไม่สิ้นสุด

รู้ตัวอีกทีคุณก็อาจจะกลายเป็นคนที่ทำงานทั้งวันทั้งคืน ใครทำอะไรคุณก็โผล่ไปช่วยทุกอย่าง จนร่างกายเริ่มพัง จิตใจเริ่มเสื่อมสลาย มีอาการห่อเหี่ยวซึมเศร้าสะสมในตัวเอง
====

ทำไมเป็นคนแบบนี้

พฤติกรรมทำงานให้ส่วนรวมแบบจัดหนักเกินไปมักเกิดจากความต้องการสร้างชื่อเสียงให้คนรู้ รวมถึงต้องการลดความตึงเครียดในการทำงานร่วมกัน (เพราะเมื่อมีการปฏิเสธ คนก็จะเริ่มทำหน้าตึง คิ้วขมวดใส่กัน)

หรือบางที อาจจะมาจากนิสัยเต็มใจทำเพื่อส่วนรวมมากเกินไป โดยไม่ได้ยั้งคิดว่ามันทำลายสุขภาพของตัวเอง

การรับมือกับภาวะช่วยงานมากเกินต้องเริ่มต้นจากการรู้ก่อนว่า ทำไมคุณถึงจะต้องเข้าไปมีส่วนร่วมในการทำงานนั้น หรือทำไมคุณถึงเข้าไปช่วยทำงานของส่วนรวม เมื่อไตร่ตรองให้รอบคอบเพื่อค้นหาที่มาที่ไปจะทำให้คุณเริ่มเข้าใจสาเหตุที่แท้จริง

และนั่นคือจุดเริ่มต้นคือการปรับทัศนคติของตัวเองก่อน
====

ทำอย่างไรให้งานส่วนรวมไม่ทำร้ายเรา

การปฏิเสธให้เป็น ถือเป็นก้าวแรกในการรับมือกับนิสัยทำงานส่วนรวมมากเกินไป ไม่ใช่เรื่องน่าอายหรือทำลายสังคมแม้แต่น้อยหากจะบอกคนอื่นว่า เราไม่อาจทำงานนั้นได้ด้วยเหตุผลที่น่ารับฟัง แถมเรายังได้ความรู้สึกมั่นใจและเคารพตัวเองกลับคืนมาอีกด้วย

ถัดมา คือการปรับบทบาทหน้าที่ ตารางงาน และเครือข่ายการทำงาน เพื่อไม่ให้คุณต้องตกอยู่ในวงล้อมของการทำงานส่วนรวม และลดการทำงานร่วมกับคนอื่นๆ ที่ไม่มีความจำเป็นออกไปให้หมด เรียกกระบวนการนี้ว่า การปรับภูมิทัศน์การทำงานของตัวเอง

เพื่อไม่ให้เสี่ยงต่อการเผลอไปรับปากทำงานส่วนรวมที่ไม่สำคัญสำหรับคุณ รวมถึงปรับวิธีประสานงานให้เกิดผลดีกับตัวเอง บางอย่างใช้ reply all บางอย่างใช้ cc ในการตอบอีเมล์ เพื่อให้ภาระไม่ตกอยู่กับคุณในตอนท้าย

วิธีการทั้งหมดนี้ จะทำให้คุณสามารถทำงานได้อย่างมีความสุข ไม่ทุกข์ทรมานกับการต้องร่วมงานกับคนมากๆ หรือรับงานส่วนรวมมาใส่ตัว และท้ายที่สุด คุณจะสามารถหลีกเลี่ยงอาการเหนื่อยเกินทน หรือภาวะหมดไฟได้อีกด้วย
====

เรียบเรียงจาก “Collaboration Without Burnout” โดย Rob Cross, Scott Taylor, and Deb Zehner จาก Harvard Business Review กรกฎาคม ถึง สิงหาคม 2018

เรียบเรียงโดย Learning Hub Thailand – เราพัฒนาคนในองค์กร ให้เพิ่มศักยภาพและทำงานอย่างมีความสุข

ปรึกษาเรื่องการพัฒนาทีมในองค์กร ติดต่อ Line @lhtraining หรือ โทร 094 959 2645